عکس هایی از رسوم شیطان پرستان((((( +18 )))))

عکس هایی از شیطان پرستان

1x1.trans آداب و رسوم شیطان پرستان

آداب شیطان‌پرستی در زمانهای قدیم و قرون اولیه در چندین زمان انجام می‌گرفت:
اولین زمان، هنگام کسوف و خسوف بود.
بر این تصور که شیطان و خدای تاریکی از انسانها عصبانی هستند و منتظر هدیه خود و اگر برای آنها قربانی انجام نمیگرفت خدای تاریکی و شیطان تمام انسانها را قتل عام میکردند .
لذا برای آرامش شیطان، مراسم قربانی را انجام می‌دادند ، این مراسم بخصوص در قبایل آمریکای جنوبی، بسیار فراوان دیده شده‌ است به گونه‌ایکه اکتشافات به دست‌ آمده، وجود این قربانیها را تصدیق می‌نماید.
اتاقهای قربانی به شکل خاصی ساخته می‌شد و دارای تزئینات خاص خود بود.
قربانی انسانها در شبهای بسیار تاریک انجام می شد.

مراسم قربانی کردن

شخصی را که باید قربانی شود، یک سال پیش انتخاب می کردند.
مردم در طول سال او را مقدس می شمردند و انواع امکانات زندگی را برایش فراهم می نمودند.
روز موعود او را در کوچه و بازار می گرداندند و سپس به سمت معبد می بردند.
قربانی توسط آب مقدس غسل داده میشود و بر روی محراب خوابانده میشود .
البته اصولا قربانی ها قبل از انجام مراسم بیهوش میشوند .
پنج نفر از کاهنان ویژه با لباس سیاه و با مراسم وحشت زا، آن شخص را روی سنگ قربانگاه می خواباندند.
چهار نفر دست و پای او را و دیگری سرش را نگاه می داشتند.
و آنگاه کاهن بزرگ با لباس سرخ، تیغ مخصوص خود را با یک ضربت ناگهانی بر سینه او می کوفت و قلب او را بیرون می آورد و آن را در حالی که می تپید به پای بت می انداخت تا مورد قبول بت قرار گیرد که مورد خشم و غضب قرار نگیرند.

مراسم عضویت

مجموعه‌ای از کارهای مختلف می‌باشد که توسط کشیش کلیسای شیطان‌پرستان و یا همسر وی انجام میشود .
این عمل در جادوگری نیز وجود دارد.
در این مراسم 5 بوسه مقدس وجود دارد که بر بدن شخص عضوشونده زده می‌شود که باعث خیر و برکت او، تقدس او در بین شیطان‌پرستان، تشکر از وی به منظور عضوشدن و در نهایت قبول فرد عضوشونده است.
شخص جدید در وسط پنتاگرام زانو میزند در حالیکه کاملا عریان است ، بوسه ها بر بدن شخص جدید زده میشود .

مراسم نماز جماعت سیاه

این مراسم یکی از مهمترین مراسم شیطان‌پرستان است که در کلیسای شیطانی انجام می‌شود و دقیقاً همانند مراسم عشای ربانی مسیحیت می‌باشد با این تفاوت که تمام کارها برعکس انجام می‌شود.
در این مراسم صلیب وارونه آویخته می‌شود،
کشیش و حاضران برهنه مراسم را اجرا می‌کنند.
وقتی که نام خدا یا مسیح آورده می‌شود همگی حرکاتی کفرآمیز انجام می‌دهند و دعاها و سرودهای مذهبی وارونه خوانده می‌شود.
کشتن کودکان و ریختن خون معصومان و باکره‌ها جزو آدابی بود که در اواخر قرون وسطی به نماز جماعت سیاه افزوده شد.
آن‌ها برای توجیه این عمل خود می‌گفتند که باید بدی را به خاطر نفس بدی انجام داد زیرا این تنها راه رستگاری است.

مراسم حج

این پرستشگاه همانند آتشکده‌ای بزرگ است که از سه قسمت تشکیل می‌شود.
1- شبستان
2- محوطه حیاط
3- صحن دوزخ: محلی که مراسم حج در آن برگزار می‌شود.
نام طاووس که به صورت سنگ برجسته بر دیوار نقش بسته , طاووس نزد یزیدیان همان شیطان است و آنها معتقدند که بر آدم برتری دارد.
آنها شورش شیطان و سجده‌ نکردن او در برابر انسان را شورشی برحق می‌دانند.
بخش مهم این مراسم پرتاب دستمال به سنگ برجسته‌ای بود که از دیوار غار بیرون زده ‌بود.
این مرحله اصلی‌ترین مرحله حاجی‌شدن است که باچشمان بسته ازفاصله هفت‌ متری دستمال سیاه بزرگی را به‌طرف سنگ پرتاب می‌کنند.
اگرسه ‌بار موفق ‌شوی این عمل را انجام‌ دهی حج شما قبول‌ است و الا باید دو روزبعد بازگردی ودوباره این عمل را انجام دهی.

- سایت آسمونی www.Asemoni.com

شیطان پرستی

شیطان پرستی از انواع پیچیده کفر و پرستش غیر خداوند باری تعالی به شمار می رود. شیطان پرستی هم در جوامع مختلف کارکردی اعتراضی نسبت به شرایط موجود به خود گرفته و هم در شکل سنتی آن، پرستش و تقدیس شیطان را شامل می شود.

شیطان پرستی از چندین مذهب با ایدئولوژی‌ها و عقاید فلسفی و پدیده‌های اجتماعی متفاوت تشکیل شده است. از ویژگی‌های مشترک این ادیان ارتباطی نمادین با شیطان، تجلیل خصلت‌های آن و حتی ستایش شیطان است. پیشینه شیطان‌پرستی به قرن 17 بازمی‌گردد اما ردیابی ریشه‌های آن کار دشواری است.

در شاخه‌ای از شیطان‌پرستی که شیطان‌پرستی سنتی نامیده می‌شود باور اصلی بر این است که شیطان نوعی وجود حقیقی برای تکریم یا ستایش است، چه در قالب انسان، روح، موجود فضایی یا نوعی خدا. حال آن که در شاخه‌ای دیگر که شیطان‌پرستی لاوِی نام دارد شیطان صرفاً نمادی از فردگرایی است.

کتاب مقدس شیطان پرستان لاوی

شیطان‌پرستی سنتی نیز خود به زیرمجموعه‌های گوناگونی تقسیم‌بندی می‌شود. در برخی از این فرقه‌ها شیطان جایگاهی والاتر از بشر ندارد و صرفاً در حکم یک دوست و همراه است. حال آن که در برخی فرقه‌های دیگر شیطان یک موجود والاتر است، اما نه لزوماً والاترین قدرت. در برخی، شیطان را خالق هستی می‌دانند و در برخی دیگر آن را خود هستی. اما در تمام شاخه‌های شیطان‌پرستی سنتی اعتقاد بر این است که شیطان دارای وجود خارجی است. جالب آن که تنها بخش بسیار اندکی از شیطان‌پرستان سنتی شیطان را در مفهوم مسیحی‌اش که همانا منشاء تمام بدی‌هاست می‌پرستند و در بسیاری از شاخه‌ها شیطان را نمادی از پلیدی نمی‌دانند.

از دیگر ویژگی‌های این فرقه اعتقاد به جادوگری طی مراسمی خاص است.

ظهور شیطان پرستی از خانواده ای یهودی - آتئیست

بنیان‌گذار فرقه شیطان‌پرستی لاویی فردی به نام آنتون لاوی از خانواده‌ای یهودی است . وی نگارنده کتاب "انجیل شیطانی" نیز هست. این کتاب مجموعه‌ای از مقالات، ملاحظات و مراسمی است که وی در سال 1969 به چاپ رسانید و دربرگیرنده اصول این فرقه است. پیروان این کتاب را "شیطان‌پرستان آتئیست" می‌خوانند، چرا که باور دارند خدا دارای وجود خارجی نیست، بلکه فرافکنی هر فرد از شخصیت خود است. طی سی چاپ ، بیش از یک میلیون نسخه از این کتاب به فروش رفته است.

بیشتر پیروان این فرقه و سایر فرقه های شیطان پرستی از اروپا و آمریکا هستند. تعداد شیطان پرستان در آمریکای شمالی در حدود 20 هزار نفر تخمین زده شده است. خاستگاه شیطان پرستی به دهه 1950 میلادی در آمریکا و انگلیس باز می گردد اما در مجموع برخلاف آنچه که از سوی رهبران آن تبلیغ می شود پیروان چندانی جذب این فرقه نشده اند و بیشترین آمار آن ها همان 20 هزار نفر آمریکای شمالی بوده است.

آنتوان لاوی یهودی - بنیانگذار فرقه شیطانی لاوی

لاوی همچنین بنیانگذار کلیسای شیطان پرستان نیز بود. با مرگ لاوی در سال 1997، پیتر گلیمور به عنوان کشیش اعظم این کلیسا، جانشین وی و عهده دار مراسم مذهبی! شیطان پرستان شد.

پیتر گلیمور، کشیش اعظم کلیسای شیطان پرستان در حال اجرای مراسم شیطانی

پرستش طبیعت

در میان ادیان و رسوم خرافی و الحادی، پرستش و تقدیس طبیعت نیز از جمله مواردی است که هم در غرب و هم در شرق، به چشم می خورد. گرچه طبیعت از جلوه های آفرینش الهی و از آیات پروردگار است، اما برخی همانند مثل اشاره به ماه، در حیرت انگشت اشاره کننده مانده و از ماه غافلند.

پرستش طبیعت نوعی نظام دینی بر مبنای تقدیس و تکریم پدیده‌های طبیعی است. از جمله مذاهبی که پرستش طبیعت در آن‌ها یافت می‌شود پانته‌ایسم، پاننته‌ایسم، دئیسم، شامانیسم و چندخدایی هستند. پرستش طبیعت دارای اشکال گوناگونی است و عناصر مختلف طبیعت از جمله آتش، درخت، ماه و خورشید، حیوانات و ... را دربرمی‌گیرد.

پرستش آتش

پرستش آتش در ادیان گوناگون وجود داشته است، چرا که آتش بخش بسیار مهمی از فرهنگ بشر از زمان دیرینه سنگی بوده است.

نخستین نشانه‌ها از آتش کنترل‌شده مربوط به 790 هزار سال پیش است. از منظر باستان‌شناسی، نخستین شواهد مربوط به پرستش آتش در فرهنگ هندوایرانی به 1500 سال پیش از میلاد بازمی‌گردد. با این که عبارت "آتش‌پرستان" اغلب به زرتشتیان اشاره دارد، این اندیشه که زرتشتیان آتش را می‌پرستند ناشی از نوعی مجادله ضدزرتشتی است. به اعتقاد زرتشتیان در آتشکده‌ها آتش نمادی از حقیقت و پاکی است. به همین دلیل آتش پرست خواندن زرتشتیان صحیح نبوده و زرتشتیان نیز همانند دیگر ادیان ابراهیمی، خدای واحد را می پرستند.

اما در برخی شاخته‌های هندوئیسم آتش، یا آگنی، عنصر اصلی در مراسمی به نام یانجا است و نقش رابطی میان عبادت‌کنندگان و خدایان است. در ویشناو، شاخه‌ای از هندوئیسم، آتش را زبان خدای بزرگ نارایانا می‌دانند.

این جایگاه والای آتش در همچنان در بسیاری از مذاهب و فرهنگ‌ها به چشم می‌خورد، چه در مراسم جسدسوزانی و چه در مراسم آتش‌بازی و یا روشن کردن شمع در بسیاری از مراسم مذهبی و یا حتی مشعل المپیک که در طول بازی‌ها باید روشن باشد.

پرستش درخت

پرستش درختان به نوعی گرایش در میان جوامع گوناگون در طول تاریخ به پرستش و یا اسطوره‌سازی درختان اشاره دارد. درختان همواره نقش برجسته‌ای در بسیاری از اسطوره‌ها و مذاهب داشته‌اند. درختان همواره نمادی از رشد، فساد و رستاخیر بوده‌اند. کهن‌ترین نماد میان‌فرهنگی از شکل‌گیری جهان "درخت دنیا" است، که نماد جاودانگی و باروری نیز هست.

یکی از جوامعی که درختان را پرستش می‌کردند سامی‌ها بودند. درختی که معمولاً در فلسطین مقدس شمرده می‌شد درخت بلوط یا درخت سقز بود.

توسل به شاخه های درختان در اسکاتلند

انگلستان- مردم برای گرفتن حاجت خود داخل تنه این درخت افتاده سکه فرو می‌کنند

تقاضای حاجت کردن از درختان در بسیاری از فرهنگ‌ها نیز ریشه در همین پرستش درختان دارد.

پرستش حیوانات

پرستش و یا تقدیس حیوانات اغلب به دلیل رابطه ای است که پرستندگان آن، میان حیوان با خداوند قائل می شوند.

اصطلاح پرستش حیوانات را مذهب‌گرایان غربی و مجادله‌گرایان یونان و رم علیه ادیانی که خدایانشان در قالب حیوان تجلی می‌یابد در معنایی منفی به کار می‌بردند. اما در اکثر موارد پرستش حیوانات، این خود حیوان نیست که پرستش می‌شود. بلکه باور بر این است که قدرت مقدس خدا در حیوانی خاص تجلی می‌بابد. این پدیده در مذاهب بسیاری، از جمله هندوئیسم، بودیسم، مسیحیت و مذاهب یونان و رم و مصر مشاهد شده است. برای نمونه، یونانی‌ها خرد را به جغد ارتباط می‌دادند و بر این باور بودند که آتن، الهه خرد، دارای رابطه خاصی با پرندگان بوده است. بنا براین او را با تصویر جغد به نمایش در می‌آورند.

در سنت‌های مسیحی، همین ارتباط میان عیسی مسیح و بره نیز به چشم می‌خورد. در مصر باستان نیز پرستش حیوانات بخش مهمی از مذهب به شمار می‌رفت. هاتور و باستِت، دو الهه مصری، به ترتیب به شکل یک گاو و یک گربه به نمایش در می‌آمدند.

در مصر باستان تقدیس حیوانات تا حدی بوده که اجسادشان را در کنار اجساد انسان‌ها مومیایی می‌کردند.

در ایران باستان نیز گاو حیوان مقدسی به شمار می‌رفت.

سگ، نگهبان درهای بهشت!

سگ در میان هندوهای نپال و برخی از بخش‌های هند دارای اهمیتی مذهبی است. در این فرقه‌ها طی مراسمی پنج‌روزه به نام "تیهار" که تقریباً هر سال در ماه نوامبر برگزار می‌شود سگ‌ها را پرستش می‌کنند.

در هندوئیسم باور بر این است که سگ پیام‌آوری از سوی یاما، خدای مرگ است و سگ‌ها نگهبانان درهای بهشت‌اند. بنابراین مردم برای این که سگ‌ها آن‌ها را در بهشت راه دهند، برای راضی نگاه داشتن سگ‌ها روزی را در ماه نوامبر به نام کوکور-تیهار، که در زبان نپالی به معنای روز سگ است، مراسم برگزار می‌کنند. در این روز سگ‌ها را به روش‌های گوناگون مقدس می‌دارند، مانند گذاشتن خال تیلاکا بین دو چشم سگ، سوزاندن عود و آذین کردن حیوان با گل همیشه بهار.

سوگواری برای فیل ها!

در تایلند باور مردم بر این است که ممکن است روح مردگان در فیل‌های سفید حلول کند. در این کشور فیل سفید قابل خرید و فروش نیست. عجیب تر اینکه این فیل‌ها را غسل تعمید می‌دهند و هنگام مرگشان، درست مانند یک انسان، برایشان سوگواری می‌کنند. در اتیوپی جنوبی نیز فرقه‌هایی که فیل سفید را مقدس می‌شمارند یافت می‌شود. در هند نیز خدای هندوی معروف، گانِشا، دارای سر فیل و بدن انسان است.

پلنگ، شکارچی ارواح خبیث!

در بسیاری از بخش‌های ویتنام پلنگ موجود مقدسی به شمار می‌رود. در هر روستا ممکن است پرستشگاه یک پلنگ یافت شود. ریشه این عمل ممکن است در ترس انسان از پلنگ‌ها نهفته باشد. از آن گذشته، پلنگ یک خدای نگهبان نیز تلقی می‌شود. معمولاً در ورودی پرستشگاه‌ها و قصرها مجسمه‌هایی از پلنگ دیده می‌شود که به منظور محافظت از آن مکان دربرابر ارواح خبیث می‌باشد.

نمادهای شیطان پرستی

نمادهای شیطان پرستی

شیطان پرستی جدید به خدایی اعتقاد ندارد و شیطان را تنها نوعی کهن نماد ( archetype ) می داند و انسانها را تنها در برابر خود مسئول میداند و این نوع شیطان پرستی اعتقاد دارد که انسان به تنهایی می تواند راه درست و غلط را تشخیص دهد به همین دلیل هم این اعتقاد بیشتر به عنوان یک اعتقاد فلسفی شناخته می شود.

شیطان در این اعتقاد نماد نیروی تاریکی طبیعت ، طبیعت شهوانی ، مرگ ، بهترین نشانه قدرت و ضدمذهب بودن است.

این اعتقاد شیطان پرستی دارای شاخه های متعددی است اما می توان گفت جز یکی دو نوع آن همگی دارای اصول زیر می باشند:

Atheism - : خدایی در شیطان پرستی وجود ندارد.

Not dualistic - : روح و جسم غیرقابل دیدن هستند و هیچ جنگی بین عالم خیر و شر وجود ندارد.

Autodeists - : خود پرستی ، خدایی جز خود انسان وجود ندارد و هر انسانی خود یک خداست.

Materialistic - : اعتقاد به اصالت ماده

- وابسته به راه چپ بودن در برابر راه راست که راه خدایی است.

- ضد مذهب بودن خصوصا مذاهبی که اعتقاد به زندگی پس از مرگ دارند.

- عدم پرستش شیطان زیرا شیطان جسم نیست و وجود خارجی ندارد.

- اعتقاد به استفاده از لذت در حد اعلای آن زیرا تمام خوشی دنیایی است و این خوشی ها خصوصا لذات جنسی پتانسیل لازم را برای کارهای روزانه آماده می کنند و به هر شکلی انجام آنها لازم و ضروری است.

در بررسی نمادهای متعلق به شیطان‌پرستی خط بسیار روشنی از ارتباط صهیونیسم و شیطانیسم به وضوح قابل مشاهده است .

در ذیل برخی از نمادها که به عنوان نگین انگشتر ، ‌گردنبند ، تصاویر بر روی دست‌بندها، پیراهن ، شلوار ، کفش ،‌ ادکلن ، ساعت و ... درج شده و از جمله به ایران اسلامی نیز راه یافته است ، مورد بررسی و معرفی قرار می‌گیرد :

نمادهای شیطان پرستی

اگر نوشته وسط نماد یعنی (Satanism) به معنای شیطان‌گرایی به همراه دایره حذف کنیم ، آن وقت یک ستاره پنج‌ضلعی بر جای می‌ماند که همان نشانه ستاره صبح یا پنتاگرام (pentagram) باقی می‌ماند .

نمادهای شیطان پرستی

این سمبل نیز همان پنتاگرام است ، با فرق اینکه انواع آن گاه پنج‌ضلعی وارونه (snvertedpentagram ) یا دیو (Buphomet ) و به شکل در میان نمادهای شیطان‌پرستان به چشم می‌خورد .

برخی از شیطان‌گرایان محدوده جغرافیایی « تحت سلطه » این نماد و در واقع منطقه نفوذ شیطان‌گرایی را در نقشه ذیل توصیف می‌نمایند . (محدوده در ایسلند و اروپا)

نمادهای شیطان پرستی

درمیان پنتاگرا‌های قبلی تصویر سر یک بز تعبیه شده است که اقدامی ضد مسیحی ، ‌به این معناست که مسیحیان معتقدند که مسیح همچون یک بره برای نجات ایشان قربانی شده است و با توجه به اینکه ایشان بز را نماد شیطان و در برابر بره می‌دانند این آرم را انتخاب کرده‌اند.